Als ik de sfeervol ingerichte showroom van Vloerenhuis Amsterdam betreed, is Andrea van Es achter de schermen nog druk aan het werk. Schoonzoon Dave verzoekt me in de nieuwe Cosmopolitan stoeltjes van zacht fluweel plaats te nemen en geeft me een verwarmend kopje thee met lekkere koekjes erbij. Direct voel ik me comfortabel en op mijn gemak.
Vloerenhuis Amsterdam bestaat al meer dan honderd jaar en is een begrip in Amsterdam en de regio. Excellente kwaliteit, ambachtelijke perfectie en persoonlijk advies zijn hier de norm. “We zijn van het mooie, originele werk,” vertelt Andrea trots. “Klassiekers als visgraat, Hongaarse punt en het restaureren van monumentale grachtenpanden zijn onze dagelijkse bezigheden. Aan deze traditionele legmethoden geven we, als een project daartoe uitnodigt, een moderne en eigentijdse twist.”
Bezige bij
Binnen het warme gezin waarin Andrea is grootgebracht was het doodnormaal om de handen flink uit de mouwen te steken. Samen met haar broer en zus hielp zij haar ouders in de groentetuin en met alle voorkomende huishoudelijke klussen. Inmiddels is Andrea dertig jaar getrouwd met Eric die de zaak in 1996 van zijn vader overnam; deze laatste had de zaak eerder weer van zijn vader overgenomen.
“Al vanaf het begin ben ik bij de zaak betrokken,” vertelt Andrea enthousiast. “Eerst deed ik alleen de administratie, later kwamen daar alle voorkomende werkzaamheden met betrekking tot de showroom en het personeel bij. Naast hout hebben we accessoires en meubilair aan ons assortiment toegevoegd. Enerzijds om de showroom leuk aan te kunnen kleden, want ik vind het heel belangrijk dat deze er gezellig uitziet, maar ook voor de additionele verkoop.”
Mater familias
“Per week werk ik twee dagen thuis op kantoor aan de administratie. In combinatie met de winkel is dit een perfect ritme. Deze variatie maakt dat elke werkdag er voor mij weer anders uitziet. De flexibiliteit die je hebt door zelfstandig te zijn is heel fijn in een gezin met opgroeiende kinderen. Je moet trouwens doen wat je leuk vindt. Met tegenzin naar je werk gaan moet je niet willen.” Het is een gevleugelde uitspraak van haar.
“We hebben eigen leggers in dienst, nette jongens die met plezier werken. Kwaliteit staat hoog in ons vaandel dus we verwachten veel van hen. Daarom vinden we het ook belangrijk dat het gezellig is in het bedrijf en dat we plezier met elkaar hebben. Elke week sta ik extra vroeg op en houd ik met iedereen persoonlijk een praatje. We willen weten wat er speelt zodat we waar nodig kunnen helpen, stimuleren of anticiperen. Ook ga ik regelmatig op een klus kijken hoe het verloopt. Dat uitwisselen van informatie en ervaring met elkaar vind ik een erg belangrijk onderdeel van mijn taken.”
Een stem geven
“Het allerleukst aan mijn werk vind ik het contact met onze vloerenleggers. We doen het met zijn allen en zijn een team. Eric en ik zijn weliswaar de eigenaren van Vloerenhuis Amsterdam, maar dat betekent niet dat we alles zomaar klakkeloos bepalen en voorschrijven. Onze jongens hebben inspraak en ook al kunnen en willen we niet aan elke gril of ieder wild idee toegeven, ik vind het belangrijk dat iedereen gehoord wordt en een stem heeft. Vorig jaar hebben we nieuwe bedrijfsbussen besteld. Onze jongens hebben inspraak gehad in type, model en indeling. Zij moeten er tenslotte de komende zeven jaar prettig mee kunnen werken. Gezamenlijk zijn we de bussen op gaan halen, een feestelijk moment. Deze manier van met elkaar omgaan werkt goed voor beide kanten. Als er een spoedklus is in het weekend of er gebeurt onverwacht iets, dan staan ze op hun beurt ook voor ons klaar.”
Vrouwen in Parket
Inmiddels bestaat deze groep uit veertig ondernemende vrouwen die gezamenlijk kennis, ervaring en methodes uitwisselen en regelmatig leuke en thema gerelateerde dingen doen.
“We bezoeken elkaars bedrijven en het is mooi en leerzaam om te ontdekken hoe iedereen werkt en andere ideeën heeft. Destijds was ik als eerste aan de beurt om deze tour te organiseren en de vrouwen in onze showroom te ontvangen. We tuigen zo’n dag leuk op met verrassende sprekers of activiteiten. Zo hebben wij een barista ingehuurd. Het combineren van fun en functie vind ik belangrijk, dan beklijven indrukken beter.”
Kleppen en gezelligheid
“Ons gezin is belangrijk en ik doe er alles aan om een goede werk-privébalans te hanteren. In mijn vrije tijd houd ik van kleppen en gezelligheid. Op woensdagochtend ga ik koffieleuten met vriendinnen bij Limburgia in onze woonplaats Putten. Regelmatig ga ik hardlopen en onlangs heb ik de Muddy Angel Run gelopen voor het goede doel. Lekker door de blubber rennen. Ook houd ik erg van fietsen en eropuit gaan met de caravan. Gezellig door Nederland of Frankrijk toeren en op de fiets zo'n 60 km door de omgeving rijden en verschillende terrasjes aandoen. Tv kijken doe ik niet. De zeldzame momenten dat ik zit, doe ik graag een spelletje op de iPad.”
Vrijwilligerswerk
Alsof er bij Andrea gewoon 36 uur in een dag zitten, doet ze ook nog veel vrijwilligerswerk voor de gemeenschap. “Dat heb ik altijd gedaan: vroeger op de school van de kinderen, bij de sportvereniging, voor de kerk en ik heb mijn tante liefdevol verzorgd. Eens in de maand koken we op zondag voor een groepje van tien bejaarden. Wat zijn nou twee uurtjes in de maand? Het is belangrijk om voor elkaar te zorgen, betrokken te zijn.
Onze kinderen hebben ook altijd taken gekregen. Daar word je makkelijk van. Ik werk en zij kunnen ook meewerken. Degene die als eerste thuis was, kookte. Ze mochten dan zelf boodschappen doen en kiezen wat we aten. Heerlijk om zo aan te kunnen schuiven na een lange werkdag. Nu onze kinderen op hun eigen plekje zitten na drie maanden intensief klussen, eerst bij de een, toen bij de ander, merk ik het wel de stilte.”
Levenslust
“Thuis praten we zo min mogelijk over werk. Dat het hier vroeger altijd over ging, vonden Eric en ik niet fijn. Werk is niet de enige gespreksstof. Er zijn zoveel leukere onderwerpen om het over te hebben samen. We werken zes dagen in de week en op zondag doen we niets. Amsterdam is superleuk, heel andere mensen en vloeren dan op de Veluwe maar ik zou er niet willen wonen. Mijn sociale leven is en blijft in Putten.” Hoe ze dit allemaal voor elkaar bokst, vraag ik met grote ogen. “Gewoon, ritme en de nodige flexibiliteit.”
Nathalie Schalke
